«Η χώρα, εκμεταλλευόμενη την πλούσια Ιστορία της, την παράδοση, την πολυμορφία αλλά και τη φυσική της ομορφιά, έχει μια ευκαιρία να ξεχωρίσει από τους ανταγωνιστές της και να παρέχει υψηλού επιπέδου εναλλακτικές μορφές τουρισμού.».

Ζευγάρι επιστημόνων εγκατέλειψε τα πάντα για χάρη οικοτουριστικού χωριού στον Ψηλορείτη

Στην αγκαλιά του Ψηλορείτη και σε ύψος 500 μέτρων, στον τόπο όπου η Ιστορία και το σήμερα γίνονται ένα και η οικονομική κρίση φαντάζει... εφήμερη όσο πουθενά, ένας οικονομολόγος και μια αρχιτέκτονας έχουν χτίσει εδώ και 15 χρόνια τον δικό τους επίγειο παράδεισο. Το οικοτουριστικό χωριό Εναγρον γεννήθηκε από την επιθυμία δύο ανθρώπων να γλιτώσουν από τη ρουτίνα και το άγχος της πόλης και να επιστρέψουν στη ζωή δίπλα στη φύση που σαν παιδιά γνώρισαν. «Οταν πήραμε την απόφαση να φύγουμε από το Ηράκλειο Κρήτης, σκεφτόμασταν να φτιάξουμε το καταφύγιο που πάντα ονειρευόμασταν. Ετσι βρεθήκαμε στο χωριό Αξός του Μυλοπόταμου, από όπου κατάγομαι. Στην πορεία, ωστόσο, διαπιστώσαμε πόση αλήθεια κρύβεται στο γνωμικό που θέλει τους ανθρώπους να απολαμβάνουν περισσότερο τα όμορφα πράγματα όταν τα μοιράζονται! Το 2000, λοιπόν, γεννήθηκε το Εναγρον, ένα από τα πρώτα οικοτουριστικά χωριά της χώρας» εξηγεί στη «δημοκρατία» ο ιδιοκτήτης της μονάδας, οικονομολόγος Ιωάννης Παπαδάκης.

Σχεδόν 15 χρόνια μετά, και εν μέσω οικονομικής ύφεσης, το εγχείρημα του δραστήριου ζευγαριού δείχνει να βγαίνει αλώβητο από αυτή, έχοντας κερδίσει τους ξένους επισκέπτες στη χώρα μας και, σταδιακά, έχοντας επεκταθεί, αφού διαθέτει σήμερα 32 επιπλωμένα διαμερίσματα σε 12 ανεξάρτητα κτίρια που μπορούν να φιλοξενήσουν από δύο έως έξι άτομα το καθένα, ενώ στο κτήμα καλλιεργούνται ελιές, αμπέλια, βότανα, οπορωφόρα και καρποφόρα δέντρα της Κρήτης.

Στον κρητικό παράδεισο του αγροτουρισμού οι επισκέπτες από κάθε γωνιά του κόσμου γνωρίζουν από πρώτο χέρι τις παραδόσεις και τις συνήθειες των ντόπιων, συμμετέχοντας σε κάθε λογής αγροτική και κτηνοτροφική δραστηριότητα. Πεζοπορίες σε μονοπάτια του ιερού βουνού όπου ανατράφηκε ο Δίας, διαδρομές με γαϊδουράκια, συμμετοχή σε τοπικά πανηγύρια, άρμεγμα, τρύγος, ρακοκάζανο και παραδοσιακό μαγείρεμα ολοκληρώνουν το πρόγραμμα και δικαιολογούν τον χαρακτηρισμό «οικοτουριστικό χωριό», με τον κ. Παπαδάκη να επισημαίνει ότι το μυστικό της επιτυχίας κρύβεται στην αυθεντικότητα.

«Καθετί που κάνουμε γίνεται με τον τρόπο που το έκαναν οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας. Αλλωστε όλοι όσοι εργάζονται εδώ και οργανώνουν αυτές τις δραστηριότητες είναι αγρότες, γεννημένοι και μεγαλωμένοι στην περιοχή, και οι σεφ μας... νοικοκυρές από το διπλανό χωριό»!

Με το 95% των «φιλοξενουμένων», όπως χαρακτηρίζει τους επισκέπτες του Εναγρον, να είναι ξένοι, ιδιαίτερα από τον Απρίλιο και μετά, ο κ. Παπαδάκης δίνει -και ως οικονομολόγος- τη δική του εκδοχή για την περαιτέρω ανάπτυξη του ελληνικού τουρισμού: «Η χώρα, εκμεταλλευόμενη την πλούσια Ιστορία της, την παράδοση, την πολυμορφία αλλά και τη φυσική της ομορφιά, έχει μια ευκαιρία να ξεχωρίσει από τους ανταγωνιστές της και να παρέχει υψηλού επιπέδου εναλλακτικές μορφές τουρισμού. Τα ξενοδοχεία με τα... βραχιολάκια μπορεί κανείς να τα βρει και στην Ισπανία ή την Τουρκία».

Αγγελος Σκορδάς