• Μεγαλύτερο μέγεθος γραμματοσειράς
  • Προκαθορισμένο μέγεθος γραμματοσειράς
  • Μικρότερο μέγεθος γραμματοσειράς

Ερυθροπόταμος Διδυμοτείχου

E-mail Εκτύπωση PDF

Ο ΕΡΥΘΡΟΠΟΤΑΜΟΣ ΤΟΥ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ.

ΕΥΛΟΓΙΑ Ή ΚΑΤΑΡΑ;

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΙ, ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΙ.

Ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Γειτονιάς Ταμπακιάς «Οι Καλιόπορτες και η Οικολογική Εταιρεία Έβρου -παράρτημα Διδυμοτείχου συνδιορνάνωσαν ημερίδα, το Σάββατο 9 Μαίου 2009 στο χώρο του δημοτικού θεάτρου στο Διδυμότειχο, με θέμα «Τα Ποτάμια μέσα στις πόλεις: Ευλογία ή κατάρα;».Ομιλητές ήταν ο καθηγητής του Πολυτεχνείου Ξάνθης Νικόλαο;: Κωτσοβίνος και ο Δήμαρχος Τρικάλων Μιχάλης Ταμήλος, που για λόγους ανωτέρας βίας δεν μπόρεσε να παρευρεθεί αλλά μας απέστειλε την παρουσίαση-ομιλία του.Εκ μέρους του Εκπολιτιστικού Συλλόγου γειτονιάς Ταμπακιάς «Οι Καλιόπορτες» συντονίστρια ήταν η κυρία Γκουγκούδη Αθανασία και από την πλευρά της Ο.Ε.Ε. η κυρία Κεραμιτσόγλου Κυριακή, η οποία παρουσίασε και εργασία των μαθητών του ΕΠΑΛ Διδυμοτείχου με θέμα «Ο Ερυθροπόταμος στον χώρο και τον χρόνο», που έγινε στα πλαίσια του μαθήματος της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης.Η εκδήλωση είχε πολύ μεγάλη επιτυχία, καθώς το θέμα του Ερυθροποτάμου της πόλεως του Διδυμοτείχου, ήρθε στο προσκήνιο συγκροτημένα και επιστημονικά τεκμηριωμένα. Το παράδειγμα πόλεων όπως τα Τρίκαλα που έχουν ένα μικρότερο αλλά καλά διαμορφωμένο ποτάμι μέσα στην πόλη, αποτελεί πρότυπο και όνειρο για τους Δημοτιανούς. Το φωτογραφικό και ηλεκτρονικοοπτικό υλικό του ποταμού Ληθαίου των Τρικάλων που μας απέστειλε ο
Τελευταία Ενημέρωση στις Κυριακή, 21 Ιούνιος 2009 17:23 Περισσότερα...
 

Ημέρα Περιβάλλοντος

E-mail Εκτύπωση PDF

Ποιος είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για το περιβάλλον σήμερα;

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι οι αν­θρώπινες δραστηριότητες που είναι αποτέλεσμα της ανθρώπινης όρεξης για εκμετάλλευση των φυσικών πό­ρων. Όπως είπε ο Μαχάτμα Γκάντι,  «η γη μπορεί να τους θρέψει όλους  αλλά δυστυχώς   δεν μπορεί να τους ικανοποιήσει όλους». Αυτό το ρητό και ο μύθος του Ερυσίχθονος είναι μαθήματα για τις επόμενες γενιές. Η δική μου γενιά έκανε πολύ σοβαρά λάθη που οφείλονταν κυρίως στην άγνοια για το μέγεθος που μπορεί να έχει η ανθρωπογενής παρέμβαση στο περιβάλλον. Η κατάσταση μπο­ρεί να γίνει αναστρέψιμη γιατί είμαι βέβαιος ότι η ανθρώπινη ευφυία και το ένστικτο της αυτοσυντήρησης θα οδηγήσει τις κοινωνίες να βρουν τον τρόπο της μείωσης των ανθρωπογενών παρεμβάσεων στο περιβάλλον γενικά.Ο Χρήστος Ζερεφός είναι ακαδημαϊκός

Τελευταία Ενημέρωση στις Παρασκευή, 05 Ιούνιος 2009 11:53
 

Συναυλία

E-mail Εκτύπωση PDF

Το καλοκαίρι του 2008 σε μια συναυλία στους Μεταξάδες, ο Χρόνης Αηδονίδης έκανε πρόταση προς όλους να γίνει κάτι παρόμοιο και στα Βρυσικά, στο χωριό της μητέρας του. Θέλουμε άραγε οι Καραμπναριώτες κάτι τέτοιο στο πανηγύρι μας; Ψηφίστε στη Δημοσκόπηση 2

Τελευταία Ενημέρωση στις Σάββατο, 22 Ιανουάριος 2011 11:04
 

Χρόνης Αηδονίδης

E-mail Εκτύπωση PDF
Ο Πολυχρόνης Αηδονίδης ανατράφηκε ακούγοντας τους παραδοσιακούς σκοπούς και τα τραγούδια που τραγουδούσε η μητέρα του, η παπαδιά. Η κυρα-Χρυσάνθη (γ.1905) είναι από τα Βρυσικά, χωριό που το χωρίζει από την Καρωτή ο Ερυθροπόταμος.
Τελευταία Ενημέρωση στις Παρασκευή, 29 Μάιος 2009 13:33 Περισσότερα...
 

Απομεινάρι Παραδείσου

E-mail Εκτύπωση PDF

Στο Παλιόκαστρο

 

Ακολουθήσαμε ένα καρόδρομο μέσα από πυκνά δάση με βαλανιδιές και γαύρα, και μετά δύο ώρες περίπου φτάσαμε στο παλιόκαστρο. Εκεί τελείωνε η μικρή οροσειρά με το πυκνό δάσος, και πριν σβήσει στη μικρή κοιλάδα του ποταμίου που κυλούσε από τα βορινά, τιναζόταν 40-50 μέτρα ψηλότερα και σχημάτιζε ένα λόφο, με ένα μικρό οροπέδιο ως 40 στρέμματα στην κορυφή. Ο λόφος περιτριγυρίζονταν από απότομα βράχια, σχηματίζοντας έτσι ένα φυσικό απόρθητο κάστρο, στην κορυφή του οποίου άνθρωποι έχτισαν τα λιγότερο απότομα μέρη του με τείχος από μεγάλες πέτρες, κάνοντας το έτσι απλησίαστο από παντού, και μόνο από το νοτιά μπορούσε να καταπατηθεί, αλλά κι εκεί υπήρχαν ερείπια παλιών τειχών και παραχωμένες τώρα πια τάφροι. Πάνω στο παλιόκαστρο, στη βορινή του άκρη, όπου ο βράχος έφτανε μέχρι πάνω, υπήρχαν σκαλισμένα σκαλιά, χώροι για κατοικίες και μια μεγάλη χαβούζα, σκαμμένη στενή επάνω επάνω και φαρδιά όσο βάθαινε, ίσως για ντεπόζιτο νερού ή για φυλακές, όπως πολλοί πίστευαν. Ο λόφος, μετά τα απότομα βράχια, κατέβαινε ομαλά δασωμένος γύρω γύρω από αδιαπέραστα συμπλέγματα δέντρων, θάμνων, αναρριχητικών και χορταριών. Αυτή την εποχή ήταν όλα καταπράσινα κι ανθισμένα. Και υπήρχαν όλων των ειδών τα αγριόφρουτα στις εύφορες πλαγιές, απ' όπου, σε μια-δυο μεριές, ανάβλυζε κρύο και χωνευτικό νερό. Πιο πέρα, νοτιοανατολικά, άρχιζαν οι βοσκές και τα δάση, που τελειωμό δεν είχαν.

Σαν φτάσαμε, στρίψαμε κατά το λόφο όπου, στα ριζά των βράχων, νοτιοανατολικά, είχε τις καλύβες, τα μαντριά και τους σκελετούς από 2 σπιτάκια ο παππούς. ……………. προχωρήσαμε παραπέρα στο πιο κατάλληλο μέρος, και βαλθήκαμε να κοιτάμε το καινούργιο μέρος.- Πραγματικά βλοημένο μέρος, είπε ο παπάς. Μετά το βουνό ο κάμπος, όλα τους είναι τόσο με μέτρο καμωμένα που βλέπεις παντού το χέρι του Δημιουργού.-  Είναι ένα απομεινάρι απ’ τον παράδεισο, συμπλήρωσε ο παππού-Δημητρός, και για τη φυσική του ομορφιά μα και για την ποικιλία των άγριων καρπών που υπάρχουν εδώ. Θ' αρχίσουμε τώρα σε λίγο από τα χαμοκέρασα (άγριες φράουλες), θα γίνουν ύστερα τα μούρα, τα βατόμουρα, τα αγριοκέρασα, αργότερα θα ωριμάσουν τα αχλάδια, τα κορόμηλα, τα ξινόμηλα, τα κράνα, και θα τελειώσουμε με τα τσάπουρνα και τα φουντούκια. Ξέχασα τα δαμάσκηνα, υπάρχει να εκεί, κοντά στο ποταμάκι, δάσος ολόκληρο από δαμασκηνιές και βγάζουν ειδών ειδών δαμάσκηνα, κόκκινα, μαύρα, κίτρινα, μακρουλά, στρογγυλά και όλα μέλι γλυκά και μυρωδάτα. Όλα τα φρούτα ταιριάζουν κάθε χρόνο, δεν τα πειράζει ούτε πάχνη, ούτε αρρώστιες, ούτε κάμπιες. Χωρίς καμιά ανθρώπινη φροντίδα ανθίζουν τα δέντρα, καρπίζουν και ωριμάζουν μόνο με τη δύναμη του Θεού. Έτσι θέλησε ο Θεός να μας δείξει πόσο καλά θα ζούσαμε στον παράδεισο, πριν απ' το αμάρτημα και την ανυπακοή.- Είναι πραγματικά ένα κομμάτι απ' τον παράδεισο, είπε κι ο παπα-Θεοδόσης.-  Είναι απομεινάρι απ' τον παράδεισο, ξανάπε ο παππου-Δημητρός.- Και τι κόσμος δεν περνά από δω κάθε χρόνο, όλα τα παιδιά από τα γύρω χωριά έρχονται και τρώνε απ' το αντίδωρο αυτό του Θεού, όλοι οι φτωχοί βρίσκουν λίγη απόλαυση και ξενοιασιά στ' όμορφο τούτο μέρος.

Απόσπασμα από το  μυθιστόρημα ‘Απομεινάρια παραδείσου’ του Γουδουσάκη Σωτήρη

 

Τελευταία Ενημέρωση στις Παρασκευή, 18 Δεκέμβριος 2009 17:12
 

Κωνσταντίνου & Ελένης

E-mail Εκτύπωση PDF

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Στον Κωνσταντίνο. Στον Κώστα. Στον Κωσταντή. Στον ΚωστάκηΣτον Κωτσαρή. Στου Γκουντίνη. Στην Ελένη. Στ’ Λένη Στ’ Λινίτσα

Πανηγύρι στους Ασβεστάδες (Πανγκύρι τσι’ Ασβιστάδις)

 

Τελευταία Ενημέρωση στις Πέμπτη, 21 Μάιος 2009 19:38
 


JPAGE_CURRENT_OF_TOTAL

ΛΕΞΙΚΟ

λεξικό

στείλτε τις λέξεις σας εδώ
δέστε τις λέξεις σας εδώ

Φεστιβάλ 'ΖΩΝΤΑΝ'

ψηφίστε εδώ

Έχουμε 13 επισκέπτες συνδεδεμένους
Ως τοπική κοινωνία, άρχοντες, λαός και κλήρος, έχουμε μερίδιο συνυπευθυνότητας και γι’ αυτά που γίναν, αλλά και γι' αυτά που χάθηκαν. Σ' αυτό τον τόπο που ζούμε η ιστορικογεωπολιτική άγνοια, μάλλον δε συγχωρείται. Αν αναλογιστούμε, ότι η ζωή, όπως και η φύση, δε χαρίζονται στους αδρανούντες, είναι βέβαιο, πως τα όποια κενά αφήνουμε εμείς, είναι έτοιμοι κάποιοι άλλοι να τα υποσχεθούν... Η Θράκη στο χρόνο

ΕΙΚΟΝΕΣ

ΧΑΡΤΗΣ

Με άλμπουμ φωτογραφιών.

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ

Μέλη : 102818
Περιεχόμενο : 388
Σύνδεσμοι : 18
Εμφανίσεις Περιεχομένου : 1459516

ΖΩΝΑΡΑΔΙΚΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΦΑΝΗ

Ενημερωτικό δελτίο του ΕΜΘ


Λαός που την παράδοση χάνει και δεν θυμάται, στον λήθαργο του μαρασμού παντοτινά κοιμάται!

Κώδικας δεοντολογίας διαδικτύου

Εάν κάποια φωτογραφία ή κείμενο στη σελίδα αυτή σας ενοχλεί, ενημερώστε μας : vrisika@gmail.com

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΚΟΛΛΕΓΙΟ

 

ΠΕΜΠΤΗ ΧΡΟΝΙΑ

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ – ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΤΙΚΟ - ΨΥΧΑΓΩΓΙΚΟ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΒΡΥΣΙΚΩΝ

8-16 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2016 ΣΤΑ ΒΡΥΣΙΚΑ

ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟΥ ΚΟΛΛΕΓΙΟΥ (ΔΩΡΕΑΝ)

Ένα πρότυπο Ψυχαγωγικό – Κατασκηνωτικό Πρόγραμμα για την Νεολαία Βρυσικών θα οργανώσει και φέτος το Αριστοτέλειο Κολλέγιο.

Δήλωση συμμετοχής

ΕΝ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΩ


Newsflash

''Πιστεύω ότι η προστασία του περιβάλλοντος θα πρέπει να εντάσσεται στην κατηγορία ης εθνικής μας ασφάλειας. Οι δαπάνες για το περιβάλλον είναι εξίσου σημαντικές με τις αμυντικές δαπάνες..'' Ρόμπερτ Ρέντφορντ